آخرین مطالب
امکانات وب
ریزش مو یکی از معظلاتی است که بسیاری از افراد جامعه با آن دست پنجه نرم می کنند و برای رفع آن راهکارهای متفاوتی پیشنهاد می شود.
ریزش مو مشکلی شایع در جهان است. در برخی موارد این شرایط ریشه ژنتیکی دارد و کار چندانی نمی توان برای جلوگیری از آن انجام داد، اما در بسیاری موارد دیگر روش های پیشگیرانه مختلفی برای پرهیز از مواجهه با ریزش مو وجود دارند.
ریزش مو می تواند مشکلی فراتر از تحت تاثیر قرار گرفتن زیبایی ظاهری انسان باشد. با این وجود، پیش از آغاز هر اقدامی برای درمان ریزش مو باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید. پزشک می تواند شرایط را بررسی کرده و دلیل اصلی بروز ریزش مو را مشخص کند. ریزش مو ممکن است به واسطه یک عدم تعادل هورمونی، بیماری یا کمبود تغذیه ای شکل گرفته باشد.
درمان ریزش مو و افزایش رشد موها با طب سوزنی
بدون در نظر گرفتن دلیل ریزش مو شما می توانید اقداماتی را در راستای مقابله با این شرایط انجام دهید. به خاطر داشته باشید که توقف ریزش مو یک شبه رخ نمی دهد. روش های درمان ریزش مو عمدتا بر تقویت پوست سر و ریشه های مو در گذر زمان متمرکز خواهند بود.
بهبود شرایط رژیم غذایی
غذا نقش بسیار مهمی در مراقبت از مو ایفا می کند. زمانی که با ریزش مو مواجه هستید، بهینه سازی مواد مغذی مصرفی اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه ای که در سال 2018 منتشر شد، نشان داد که رژیم های غذایی سرشار از محصولات تازه و خام ممکن است خطر آلوپسی را که نام علمی برای ریزش مو است، کاهش دهد.
نتایج این مطالعه نشان داد شرکت کنندگانی که سه بار در هفته یا به دفعات بیشتر مواد غذایی مانند جعفری، ریحان و سالادهای سبز مصرف می کردند، کنترل بهتری بر ریزش مو شدید داشتند. افزون بر این یک رژیم غذایی خوب برای محافظت از مو باید شامل موارد زیر باشد:
-منابع پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا مانند گوشت های بدون چربی، ماهی، حبوبات، تخم مرغ و لبنیات
-منابع خوب ویتامین A، مانند سیب زمینی شیرین، فلفل های شیرین و اسفناج
-منابع خوب ویتامین های B، C، D و مواد معدنی آهن، سلنیم و روی
مواد غذایی سرشار از بیوتین (ویتامین B 7)
استفاده از یک شامپوی ملایم
مواد شیمیایی قوی موجود در بیشتر شامپوهای تجاری اغلب موجی خشکی مو شده و شکنندگی آن را به همراه دارند. در واقع برخی شامپوها موجب تغییر PH پوست سر می شوند و محرکی برای مشکلات دیگر مانند خارش و شوره سر هستند.
در عوض انتخاب شامپوهای ملایم، ترجیحا نمونه های خانگی و تهیه شده از مواد طبیعی گزینه بهتری است. استفاده از شامپوهای ملایم به صورت روزانه پوست سر را تمیز و سالم نگه می دارد.
براساس نوع موی خود شامپوی مناسب را انتخاب کنید. بر همین اساس از بروز واکنش های ناخوشایند هنگام استفاده از شامپو پیشگیری می شود.
خشک کردن مو به صورت طبیعی
استفاده روزانه از سشوار می تواند به شکنندگی مو و در نهایت ریزش موی شدید منجر شود. بر همین اساس بهتر است اجازه دهید مو به طور طبیعی خشک شود.
افزون بر این، با استفاده از یک حوله تمیز و نرم می توانید مقداری از رطوبت موی خود را کاهش دهید. این اقدام از بروز مشکلاتی مانند تحریک شدن پوست سر و بروز موخوره پیشگیری می کند.
ماساژ پوست سر
ماساژ به بهبود گردش خون در پوست سر کمک می کند. این کار اکسیژن رسانی به فولیکول های مو را نیز تقویت می کند. اگرچه شواهد علمی در این زمینه محدود هستند، برخی مطالعات کوچک نشان داده اند که این اقدام به نتایج مثبتی ختم می شود.
افزون بر این، شما می توانید با استفاده از برخی روغن های اساسی فواید ماساژ پوست سر را هر چه بیشتر افزایش دهید. از جمله بهترین گزینه ها در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-روغن نارگیل
-روغن بادام
-روغن زیتون
پوست سر خود را برای سه تا پنج دقیقه، ترجیحا پیش از خواب ماساژ دهید.
مدیریت استرس
مواجهه مداوم با موقعیت های استرس زا یکی از محرک های ریزش مو محسوب می شود. از این رو شما می توانید اقداماتی را در راستای کنترل استرس مد نظر قرار دهید. برخی تکنیک های مفید در این زمینه شامل موارد زیر می شوند:
-ورزش منظم
-انجام یوگا یا پیلاتس
-مدیتیشن
-تمرینات تنفس عمیق
-رایحه درمانی
-دریافت ماساژ
سخن پایانی
به طور کلی عادات خوب یکی از عوامل کلیدی برای پیشگیری از ریزش مو هستند و می توانند نتایج هرگونه درمان موضعی را نیز تقویت کنند. با این وجود تشخیص دلیل زمینه ای ریزش مو می تواند به انتخاب روش درمان مناسب کمک کند. این شرایط ممکن است به واسطه کمبود برخی مواد مغذی یا بیماری های دیگر شکل گرفته باشد و با رسیدگی به آن ها ریزش مو نیز متوقف می شود.
منبع: عصر ایران
برچسب : نویسنده : خبرنگار bartarinhaaaa بازدید : 164
اگر مطالعه بخش خاصی از این مطلب مدنظر شماست، با انتخاب عناوینی که در فهرست موضوعی زیر ارائه شده‌اند، به موضوع دلخواه خود برسید.
نحوه صحیح استفاده از لنز برای اولین بار
۲. لنز را روی نوک انگشت اشاره خود قرار دهید. انگشت شما نباید مرطوب‌تر از چشمان یا لنزتان باشد. در این حالت باید سایر انگشتان را مشت کنید که مزاحمتی ایجاد نکنند.
۳. روبه‌روی آینه بایستید و در آن به نوک بینی خود نگاه کنید.
۴. پلک پایینی خود را با انگشت میانی به سمت پایین بکشید.
۵. لنز را به گونه‌ای که ابتدا لبه پایینی آن با چشم تماس برقرار کند، روی قسمت سفید چشم بگذارید.
۶. پلک پایین را رها کنید.
۷. با چندبار پلک زدن یا به کمک دست از روی پلک جای لنز را روی چشم درست کنید.
اگر در گذاشتن لنز مشکل دارید، چندبار قبل از قرار دادن آن درون چشم، سعی کنید سفیدی چشم را بدون لنز لمس کنید. درصورتی که لنز درون چشم تا شده است، بدان معناست که قبل از قرارگیری لنز پلک زده‌اید. در این حالت شاید بهتر باشید پلک بالایی خود را نیز با دست ثابت نگه دارید.
نحوه صحیح برداشتن لنز از چشم
۲. پلک پایین را به کمک انگشت میانی به سمت پایین بکشید.
۳. سرتان را کمی به جلو خم کنید.
۴. انگشت اشاره همان دست را روی لنز قرار دهید و آن را به سمت سفیدی چشم هل دهید و سپس با انگشت شست و اشاره آن را به آرامی بردارید.
۵. قبل از اینکه لنز دیگر را از روی چشم بردارید، اولی را تمیز کنید و در جای خود قرار دهید.
بایدها و نباید‌های استفاده از لنز
۱. بایدها در استفاده از لنز
- به توصیه‌های پزشک در رابطه با گذاشتن و درآوردن لنز‌ها توجه کنید.
- در صورتی‌که چشم شما قرمز شد، در ناحیه چشم درد داشتید یا دچار تاری دید شدید سریعا با اپتومیست خود صحبت کنید.
- قبل از دست زدن به لنز‌ها حتما دست‌ها را با آب و صابون بشویید و با حوله بدون پرز خشک کنید.
- هربار قبل از استفاده از لنز، بررسی کنید که پشت و رو نشده باشند.
- لنز مربوط به هر چشم را جداگانه در آورید و درون چشم قرار دهید تا قاطی نشوند.
- قبل از آرایش یا پاک کردن آن، لنز را درون چشم قرار دهید یا بیرون آورید.
- لنز‌ها را درون چشم با اشک مصنوعی و درون ظرف نگهداری با محلول مخصوص مرطوب نگه دارید.
- بعد از بیرون آوردن لنز از چشم‌ها، آن‌ها را با محلول مخصوص پاکسازی و ضدعفونی کنید. توجه داشته باشید که هر بار محلول باید تازه باشد.
- همواره عینک خود را نیز همراه داشته باشید.
- هر ۱۲ ماه یکبار برای بررسی وضعیت چشم‌ها به اپتومیست مراجعه کنید.
- محلول نگهداری از لنز را هر روز عوض کنید. شستشوی لنز با محلول روز قبل مانند شستن لباس‌ها با آب آلوده است.
- برای استریل کردن لنز، آن‌ها را بدون محلول در هوای آزاد قرار دهید.
- درصورتی که لنز را درون یخچال نگهداری می‌کنید، قبل از قرار دادن روی چشم آن را به دمای اتاق برسانید.
۲. نبایدها در استفاده از لنز
- در صورتی که دچار درد، قرمزی یا تاری دید شدید، از لنز استفاده نکنید و سریعا با پزشک خود مشورت نمایید.
- از قرار دادن لنزی آسیب دیده در چشم اجتناب کنید.
- از لنز‌های یکبار مصرف بیش از مدت زمان تجویز شده استفاده نکنید.
- از محلول لنز بعد از تاریخ انقضا استفاده نکنید.
- هرگز بدون مشورت پزشک، نوع محلول لنز یا محلول ضد عفونی کننده را تغییر ندهید.
- بدون تایید پزشک قطره‌های چشمی را برای لنز‌ها استفاده نکنید.
- از تماس لنز با آب یا بزاق دهان خودداری کنید.
- هرگز در حالی که لنز در چشمانتان است نخوابید. خوابیدن با لنز درون چشم شما را در معرض ابتلا به عفونت یا آسیب دائمی قرار می‌دهد. چشم‌ها برای مبارزه با میکروب‌ها به اکسیژن نیاز دارند و شما با اینکار راه ورود اکسیژن را مسدود کرده‌اید.
- هنگام شنا، اگر عینک مخصوص شنا ندارید، لنز‌های خود را خارج کنید.
- هرگز در حالی‌که لنز درون چشمانتان است دوش نگیرید. آب لوله‌کشی ممکن است حاوی باکتری‌های خطرناکی برای چشمان شما باشد.
- در صورتی که لنز روی چشمتان قرار دارد، چشمان خود را نمالید.
- هرگز از لنز شخص دیگری استفاده نکنید. به اشتراک گذاری لنز خطر ابتلا به عفونت چشم را افزایش می‌دهد.
- لنزهایتان را به مدت طولانی استفاده نکنید. چشمان شما به استراحت نیاز دارند. بیش از ۱۲ تا ۱۴ ساعت لنز‌ها را درون چشم نگه ندارید.
بیشتر بخوانید: عوارض استفاده از لنز چشم + توصیه‌هایی برای مراقبت از چشم
استفاده جابجا از لنز چشم‌ها
همچنین حتی اگر دو چشم شما دقیقا یک شماره داشته باشند، در صورتی که یک چشم به عفونت یا آلودگی مبتلا باشد، عفونت به چشم دیگر نیز انتقال پیدا می‌کند.بنابراین بهتر است هرگز لنز‌ها را جابجا نگذارید. برای جلوگیری از بروز اشتباه، لنز‌ها را جداگانه روی چشم یا در محل نگهداری‌شان قرار دهید.
مدت زمان استفاده از لنز برای اولین بار
استفاده از لنز‌های رنگی
استفاده از لنز‌های رنگی به شرط آنکه با رعایت نکات بهداشتی همراه باشد، کاملا بی‌خطر است. تمامی نکاتی که در بالا ذکر شده در رابطه با استفاد از لنز رنگی نیز صدق می‌کنند. همچنین سعی کنید قبل از استفاده از یک چشم پزشک مشاوره دریافت کنید.
جمع بندی
برچسب : نویسنده : خبرنگار bartarinhaaaa بازدید : 142
ستاره | سرویس آرایش و زیبایی - ابروها نقش بسیاری در زیبایی چهره ایفا می‌کنند، از این‌رو اکثر خانم‌ها به دنبال روش‌هایی برای تقویت ابرو و ترمیم آن می‌گردند. هاشور و میکروبلیدینگ دو روش جدید هستند که می‌تواند ابروهایی پرپشت و زیبا برای شما به ارمغان بیاورد، اما سوال این است که فرق هاشور با میکروبلیدینگ در چیست؟ هر روش برای چه افرادی مفید است؟ اگر این پرسش‌ها ذهن شما را نیز درگیر کرده است، با ما همراه باشید. در این مطلب به این سوالات پاسخ خواهیم داد.
میکروبلیدینگ چیست؟
هاشور ابرو چیست؟
بیشتر بخوانید: مزایا و معایب هاشور ابرو؛ هر آنچه باید در مورد هاشور ابرو بدانید
فرق هاشور با میکروبلیدینگ چیست؟
۱. اولین فرق هاشور با میکروبلیدینگ در دوام و ماندگاری آن‌ها است. هاشور به مدت ۲ الی ۳ سال ماندگاری دارد، اما میکروبلیدینگ تنها ۶ ماه دوام دارد.
۲. کسی که برای اولین بار میکروبلیدینگ انجام داده است بعد از گذشت یک ماه ریزش رنگ دارد و مجدد باید ترمیم کند. در این روش، چون نمی‌توان برای تثبیت، رنگ را به زخم‌ها و خراش‌های قبلی وارد کرد در کنار این خراش‌ها خطوطی دیگر ایجاد می‌شود به همین دلیل تثبیت رنگ به خوبی انجام نمی‌شود.
۳. در روش میکروبلیدینگ خراش چندین باره پوست باعث ایجاد اسکار و جای زخم می‌شود که با هر بار ترمیم این موضوع تشدید می‌شود در صورتی که در هاشور ابرو فقط بار اول پوست آسیب می‌بیند و چون فاصله تعداد دفعات ترمیم طولانی است آسیب شدیدی مانند میکروبلیدینگ به پوست وارد نمی‌شود.
۴. فرق هاشور با میکروبلیدینگ در روش کار آن‌ها است. در روش میکروبلیدینگ از طریق یک قلم به صورت دستی رنگ به سطح پوست تزریق می‌شود، اما در روش هاشور یک قلم که دارای موتور برقی است این کار را انجام می‌دهد.
۵. در روش میکروبلیدینگ زخم‌های ایجاد شده سطحی هستند و خون ریزی کمتری دارند، اما در روش هاشور نسبت به میکروبلیدنگ خونریزی کمی بیشتر است.
۶. در روش میکروبلیدینگ نسبت به روش هاشور طرح ابروها بسیار طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
۷. تفاوت دیگر این دو روش این است که در هاشور از جوهر (INK) استفاده می‌شود، اما در میکروبلیدینگ از رنگدانه (PIGMENT) استفاده می‌شود.
۸. درد ایجاد شده در زمان هاشور بسیار بیشتر از درد در هنگام انجام میکروبلیدینگ است. برخی درد میکروبلیدینگ را مشابه برداشتن ابرو توصیف می‌کنند.
۹. روش هاشور یک روش دائم است، اگر زمانی تصمیم به پاک کردن آن بگیرید جای آن باقی خواهد ماند، اما در میکروبلیدینگ چنین نیست و بعد از گذشت ۶ ماه الی یک سال ابروها به حالت قبل باز می‌گردند.
بیشتر بخوانید: انواع مدل تاتو ابرو و نکاتی که باید رعایت کنید
سخن آخر...
برچسب : نویسنده : خبرنگار bartarinhaaaa بازدید : 162